Uroczystość wręczenia Nagrody im. W. Świętosławskiego 2022 [RELACJA]
16 12 2022
16 grudnia 2022 r. w Audytorium Czochralskiego w Gmachu Technologii Chemicznej Politechniki Warszawskiej odbyło się uroczyste spotkanie Oddziału Warszawskiego PTChem połączone z wręczeniem Nagród im. W. Świętosławskiego.
W tym roku laureatem Nagrody II stopnia został dr hab. Wiktor Lewandowski z Wydziału Chemii UW, a laureatem Nagrody Specjalnej prof. Marek Trojanowicz.
Spotkanie połączone było z wykładem prof. Jacka Jemielitego z Centrum Nowych Technologii Uniwersytetu Warszawskiego, pt. „mRNA i chemia click – jak to połączyć?”.
Oddział Warszawski Polskiego Towarzystwa Chemicznego przyznaje Nagrodę im. Wojciecha Świętosławskiego za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie chemii. Celem Nagrody jest wspieranie i propagowanie działalności badawczej chemików z regionu warszawskiego. Nagrodę po raz pierwszy przyznano w 2013 r.
Nagroda II stopnia – dr hab. Wiktor Lewandowski
Dr hab. Wiktor Lewandowski zajmuje się wytwarzaniem nanokrystalicznych form materii o własnościach plazmonicznych i emisyjnych, czyli oddziałujących ze światłem w sposób pozwalający wykorzystywać je w optyce i optoelektronice. Badania prowadzone przez zespół dr. Lewandowskiego wymagają interdyscyplinarnego podejścia, łączącego znajomość teorii, narzędzi syntezy organicznej i nieorganicznej, zaawansowanej analizy fizykochemicznej, a także nanotechnologii. Szczególnym osiągnięciem jest opracowanie nowego typu nanomateriałów chiralnych, składających się z: cząsteczek organicznych tworzących fazy ciekłokrystaliczne oraz nanocząstek metali i półprzewodników. Co istotne, nanocząstki zostały zaprojektowane tak, aby wydajnie mieszać się z matrycą organiczną, co było możliwe dzięki wykorzystaniu związków syntezowanych przez zespół badawczy. Zaproponowane, unikalne rozwiązanie pozwoliło na uzyskanie, po raz pierwszy, nanomateriałów o właściwościach chiroptycznych wyróżniających się hierarchiczną budową, silną dyssymetrią właściwości optycznych, a także możliwością dynamicznej modulacji tychże właściwości bez użycia rozpuszczalnika (w postaci cienkiego filmu). Warto podkreślić, że opracowane materiały można relatywnie łatwo uzyskać w dużych ilościach, a sam proces ich organizacji jest spontaniczny, co sprzyja nie tylko poszerzeniu wiedzy podstawowej związanej ze zrozumieniem zależności struktura nanomateriału-właściwości optyczne, ale także zwiększa jej przyszły potencjał aplikacyjny.
Dr hab. Wiktor Lewandowski w 2002 oraz 2003 roku był finalistą Olimpiady Chemicznej, w 2003 roku podjął studia w ramach Międzywydziałowych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych na Uniwersytecie Warszawskim. W 2008 roku uzyskał tytuł magistra chemii na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego oraz tytuł magistra biotechnologii na Wydziale Biologii tego samego uniwersytetu. Doktorat z chemii organicznej obronił z wyróżnieniem na Wydziale Chemii UW w 2013 roku, studiując w ramach projektu finansowanego przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej. Na tym samym wydziale uzyskał stopień doktora habilitowanego w roku 2018, a od 2021 roku jest zatrudniony na stanowisku profesora uczelni w Zakładzie Chemii Organicznej i Technologii Chemicznej Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Kieruje zespołem badawczym składającym się z młodych naukowców już odnoszących sukcesy badawcze. Współpracuje z naukowcami z Niemiec, Hiszpanii, Japonii oraz Wielkiej Brytanii. Autor 36 publikacji w prestiżowych czasopismach naukowych (np. Nature Communications, Advanced Materials). Uzyskał liczne wyróżnienia i nagrody, m.in. stypendium dla młodych wybitnych naukowców Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego czy stypendium START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Badania jego zespołu wspierają prestiżowe granty, m.in. FNP (First Team) i Narodowego Centrum Nauki (Opus, Preludium Bis). Odbył staże naukowe m.in. w Massachusetts Institute of Technology (MIT, USA) i CICbiomaGUNE (Hiszpania), a także liczne staże u naukowych partnerów krajowych i zagranicznych.
Nagroda Specjalna – prof. dr hab. Marek Trojanowicz
Profesor Marek Trojanowicz jest wybitnym chemikiem specjalizującym się w dziedzinie chemii analitycznej. Stworzył na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego liczący się w skali międzynarodowej ośrodek analizy przepływowej, wyróżniający się znaczącymi osiągnięciami w rozwoju nowych metod detekcji i przetwarzania on-line analizowanych substancji. Do jego najważniejszych osiągnięć w zakresie elektrochemicznych metod analitycznych należą m.in.: opracowanie teorii potencjometrycznych miareczkowań kompleksometrycznych, konstrukcja elektrod jonoselektywnych ze stałym kontaktem wewnętrznym, opracowanie enzymatycznego bioczujnika pastowego oraz pionierskie zastosowania nanorurek węglowych w elektrodach sitodrukowanych W zakresie analizy przepływowej podkreślić należy opracowanie konstrukcji mikroprocesorowego układu do pomiarów przepływowo-wstrzykowych z detekcjami fotometrycznymi i elektrochemicznymi, konstrukcji detektorów optoelektronicznych do analizy przepływowej. W zakresie wysokosprawnych metod rozdzielania wyróżnić trzeba opracowanie unikalnych detekcji potencjometrycznych do wysokosprawnej chromatografii jonowej, zastosowanie detektorów elektrochemiczych z bioczujnikami enzymatycznymi i zastosowanie porfirynowych faz stacjonarnych w HPLC.
Prof. Marek Trojanowicz jest naukowcem, którego cała działalność zawodowa, od ukończenia studiów w 1966 roku związana jest z Wydziałem Chemii Uniwersytetu Warszawskiego oraz z Instytutem Chemii i Techniki Jądrowej w Warszawie. Dyplomant Prof. Wiktora Kemuli, obronił doktorat promowany przez Prof. Adama Hulanickiego, habilitował się w roku 1981, a tytuł profesora otrzymał w roku 1991. W latach 1999-2014 był profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego, od roku 1992 do chwili obecnej – również profesorem w Instytucie Chemii i Techniki Jądrowej. Szeroką aktywność międzynarodową M. Trojanowicza rozpoczął staż podoktorski u wybitnego elektroanalityka japońskiego Prof. Nobuyuki Tanaki na Uniwersytecie Tohoku w Sendai. Pozycję międzynarodową M. Trojanowicza ugruntowały liczne długoterminowe staże w uczelniach USA (University of Michigan, University of California w Riverside), Australii (Univeristy of New South Wales w Sydney, University of Tasmania), Japonii (Okayama University) i Brazylii (University of Sao Paulo, Pontifical Catholic University of Rio de Janeiro), a także w wielu krajach europejskich. M. Trojanowicz opublikował 365 prac w tym 2 monoautorskie monografie, zredagował/współredagował 5 innych wydawnictw książkowych oraz był autorem/współautorem 42 rozdziałów w książkach.
