Dr Klaudia Kaniewska finalistką 24. edycji Nagród Naukowych POLITYKI

Opracowuje samonaprawialne materiały hydrożelowe umożliwiające monitorowanie ruchów stawów, a także nanokompozytowy organożel do konserwacji dzieł sztuki.

Rocznik 1988. Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej Uniwersytetu Warszawskiego. 

Poszukiwanie i doskonalenie materiałów, które mogą zmieniać właściwości w sposób kontrolowany lub w odpowiedzi na zmiany warunków otoczenia, to pasja wielu badaczy. Wyzwaniem jest opracowanie materiału żelowego, który jednocześnie pełniłby funkcję czujnika i aktywatora, czyli pod wpływem bodźca zewnętrznego, np. zmiany temperatury, pH, pola elektrycznego lub obecności specyficznej substancji, działałby w określony sposób. Część tych właściwości cechuje tzw. inteligentne hydrożele, które w precyzyjny i przewidywalny sposób zmieniają objętość lub kształt.

Dr Kaniewska skupia się na opracowaniu takich właśnie materiałów – działających jak sztuczne mięśnie, epidermalne czujniki ruchu pozwalające na monitorowanie ruchu ciała czy wykrywanie sygnałów elektrofizjologicznych. Opracowała również pionierski nanokompozytowy organożel do konserwacji dzieł sztuki, który został użyty do odrestaurowania m.in. obrazu „Caryca Katarzyna” ze zbiorów Muzeum Narodowego.

Prowadziła badania na amerykańskim Clarkson University i niemieckim Universität Greifswald. Jej dorobek to przeszło 30 artykułów w prestiżowych międzynarodowych periodykach. Była lub jest kierowniczką dwóch projektów Narodowego Centrum Nauki oraz Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej, współtwórczynią patentu na materiał do renowacji obrazów.