Uroczystość wręczenia Nagrody im. W. Świętosławskiego 2023 [RELACJA]
23 06 2023
22 czerwca 2023 r. w Audytorium Czochralskiego w Gmachu Technologii Chemicznej Politechniki Warszawskiej odbyło się uroczyste spotkanie Oddziału Warszawskiego PTChem połączone z wręczeniem Nagród im. W. Świętosławskiego.
Nagrodę Specjalną otrzymał prof. Paweł Kulesza (WCh UW)
Nagrodę II stopnia otrzymali: dr hab. Piotr Garbacz (WCh UW) oraz dr hab. Paweł Majewski (WCh UW)
Nagrodę III stopnia otrzymała mgr Krystyna Maslowska-Jarzyna (WCh UW)
Spotkanie połączone było z wykładem prof. Igora F. Perepichki z Katedry Fizykochemii i Technologii Polimerów Politechniki Śląskiej, pt. „ Light-emitting p-conjugated polymers and oligomers for optoelectronics”.
Oddział Warszawski Polskiego Towarzystwa Chemicznego przyznaje Nagrodę im. Wojciecha Świętosławskiego za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie chemii. Celem Nagrody jest wspieranie i propagowanie działalności badawczej chemików z regionu warszawskiego. Nagrodę po raz pierwszy przyznano w 2013 r.
Nagroda Specjalna – prof. Paweł Kulesza
Paweł Kulesza jest profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego i członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Uzyskał tytuł magistra na Uniwersytecie Warszawskim, a doktorat w Stanach Zjednoczonych w Southern Illinois University. Był też pracownikiem naukowym, a następnie profesorem wizytującym w University of Illinois w Champaign-Urbana (USA), w Fritz-Haber Institut der Max-Planck-Gesellschaft w Berlinie (Niemcy), w Swiss Federal University of Technology w Lozannie (Szwajcaria) oraz w University of North Carolina w Chapel Hill (USA). Pełnił funkcję dziekana Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego (2008-2016). Obecnie jest kierownikiem Pracowni Elektroanalizy i Elektrokatalizy Chemicznej. Był członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu i Stopni Naukowych, a obecnie jest członkiem Prezydium Polskiej Akademii Nauk, pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego, a obecnie jest przewodniczącym Rady Kuratorów Wydziału III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi PAN. Reprezentant Polski w IUPAC w sekcji chemii nieorganicznej. Prof. Paweł Kulesza opublikował ponad 300 artykułów badawczych, wiele w renomowanych czasopismach naukowych. Jest współautorem patentów, artykułów przeglądowych, rozdziałów książkowych, artykułów specjalistycznych do encyklopedii, a także kilkuset prezentacji na konferencjach międzynarodowych, z których wiele to wykłady zaproszone typu keynote i plenarne. Jego działalność naukową charakteryzuje wysoki współczynnik h równy 57 oraz liczne cytowania na poziomie dziesięciu tysięcy. Wykształcił i wypromował 35 doktorów, 81 magistrów i 5 habilitantów, a wielu jego absolwentów zajmuje stanowiska naukowe w Polsce i na świecie.
Główne osiągnięcia badawcze prof. dr hab. Pawła Kuleszy są na pograniczu elektrochemii, chemii nieorganicznej i nauki o materiałach. Prof. Kulesza wywarł znaczący wpływ na rozwój elektrochemii i nauki o materiałach nieorganicznych, hybrydowych i katalitycznych zarówno w kraju, jak i w skali międzynarodowej. Stał się pionierem badań podstawowych w dziedzinie elektrod modyfikowanych wielocentrowymi układami nieorganicznymi o określonej funkcjonalności. W ostatnich latach, współpracując z zagranicznymi ośrodkami w ramach uzyskanych projektów europejskich, prof. Kulesza skoncentrował się na optymalizacji procesu elektroredukcji tlenu pod kątem ewentualnego zastosowania w ogniwach paliwowych i zaproponował nowe materiały elektrokatalityczne o niskiej zawartości platyny (domieszkowane tlenkiem ceru i nanostrukturami grafenowymi) charakteryzujące się podwyższoną stabilnością i wysoką efektywnością działania. W ogólności można powiedzieć, że prof. Kulesza prowadził intensywne badania, w wyniku których możliwe było zaproponowanie nowych materiałów funkcjonalnych dla potrzeb współczesnej elektrochemii oraz lepsze zrozumienie ich działania i wyjaśnienie mechanizmów przeniesienia elektronów oraz jonów, w szczególności w kontekście elektrochemicznej konwersji i akumulacji energii, detekcji i oznaczania elektrochemicznie inertnych reagentów, fotogenerowania wodoru czy konwersji dwutlenku węgla.
Nagroda II Stopnia – dr hab. Piotr Garbacz
Dr hab. Piotr Garbacz, prof. ucz. uzyskał tytuły magistra z chemii (2008), biologii (2008), fizyki (2010) i psychologii (2010) oraz licencjata z matematyki (2011) na Międzywydziałowych Studiach Matematyczno-Przyrodniczych na Uniwersytecie Warszawskim. W trakcie studiów prowadzonych w ramach Międzynarodowych Projektów Doktoranckich „From simple molecules to nanostructured and bioactive materials” odbył dwa półroczne staże badawcze na Western University of Sydney w Australii i University of Alberta w Kanadzie. W 2014 roku obronił pracę doktorską poświęconą jądrowym właściwościom spektroskopowym cząsteczkowego wodoru pod kierunkiem prof. Rodericka Wasylishena i prof. K. Jackowskiego. W latach 2014-2015 odbył staż podoktorski w Max Planck Institute of Intelligent Systems w Stuttgarcie i Laboratoire National des Champs Magnétiques Intenses w Grenoble w trakcie którego prowadził z prof. A. D. Buckinghamem i prof. P. Fischerem badania nad wpływem pola elektrycznego na magnetyczny rezonans jądrowy chiralnych cząsteczek. Za swoje prace w tej dziedzinie uzyskał w 2018 roku stopień doktora habilitowanego i stypendium dla młodych wybitnych naukowców Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 2019 roku jest kierownikiem Pracowni Magnetycznego Rezonansu Jądrowego a od roku 2022 jest zatrudniony na stanowisku profesora uczelni w Zakładzie Chemii Fizycznej i Radiochemii Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego.
Dr hab. Piotr Garbacz prowadzi badania naukowe nad oddziaływaniem promieniowania elektromagnetycznego o częstości radiowej z cząsteczkami chiralnymi. Przewidział istnienie szeregu nowych zjawisk magnetycznego rezonansu jądrowego (MRJ) i elektronowego rezonansu paramagnetycznego, które pozwalają na bezpośrednie rozróżnienie enancjomerów, a także, przy zastosowaniu obliczeń kwantowo mechanicznych, umożliwiają określenie konfiguracji absolutnej cząsteczki. W szczególności po raz pierwszy pokazał, że antysymetryczna część tensora sprzężenia spinowo-spinowego jest kluczową własnością jądrową molekuł, która łączy chiralność cząsteczkową z MJR. Znacznie prac dr. hab. Piotra Garbacza wynika z tego, że wykorzystanie ww. efektów rozwiązałoby problem niewrażliwości spektroskopii MRJ na chiralność cząsteczek, ponieważ obecnie stosowane metody pozwalają na wnioskowanie o chiralności cząsteczek jedynie w sposób pośredni. Ponadto dr hab. Piotr Garbacz zaprojektował i zbudował liczne układy doświadczalne do obserwacji efektów MRJ indukowanych przez chiralność molekularną i jest autorem istotnych patentów na rozwiązania technicznych zagadnień pojawiających się w badaniach mających na celu wzbudzenie spinów jądrowych polem elektrycznym.
Nagroda II Stopnia – dr hab. Paweł Majewski
Dr hab. Paweł Majewski po ukończeniu Międzywydziałowych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych na Uniwersytecie Warszawskim w 2008 roku pracował jako doktorant na Wydziale Inżynierii Chemicznej Yale University, gdzie pod kierownictwem prof. Chineduma Osuji’ego obronił w 2013 roku pracę doktorską. Następnie rozpoczął staż podoktorski w Brookhaven National Laboratory w USA, gdzie pracował w latach 2013-2016 w zespole prof. Olega Gang’a. Po zakończeniu stażu podoktorskiego podjął pracę na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, początkowo w grupie prof. Ewy Góreckiej jako stypendysta programu Marii Skłodowskiej-Curie finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki, a następnie, od 2018 roku, jako kierownik własnego zespołu badawczego w ramach grantu First Team przyznanego przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej. W 2020 roku Paweł Majewski otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego w dyscyplinie nauk chemicznych. Obecnie pracuje jako adiunkt na Wydziale Chemii UW, gdzie wraz z zespołem doktorantów i studentów prowadzi badania nad samoorganizacją miękkich materiałów skondensowanych takich jak ciekłe kryształy i kopolimery blokowe oraz ich praktycznymi zastosowaniami m.in. jako matryc do syntezy uporządkowanych nanomateriałów nieorganicznych.
Wyróżniającym osiągnięciem naukowym dr. hab. Pawła W. Majewskiego jest cykl badań poświęconych samoorganizacji molekularnej materiałów miękkich w szczególności ciekłych kryształów i kopolimerów blokowych opisanych w ponad 40 pracach naukowych. Prace te stanowią istotny wkład w badania zjawiska samoorganizacji makromolekularnej. Należy podkreślić, iż nadawanie kontrolowanego uporządkowania dalekozasięgowego domenom kopolimerów blokowych (ang. block copolymers, BCP), będące krytycznym ograniczeniem potencjalnych zastosowań BCP, nie jest prostym zadaniem. Prace dr. Majewskiego są odpowiedzią na trzy podstawowe wyzwania. Po pierwsze tłumaczą one mechanizmy pozwalające znacząco skrócić czas powolnego zjawiska mikroseparacji fazowej tych układów, po drugie demonstrują i tłumaczą różnorakie, często pionierskie, sposoby wykorzystania bodźców zewnętrznych do nadania uporządkowania dalekozasięgowego warstwom BCP, po trzecie demonstrują praktyczne zastosowania tych materiałów w szczególności ich wykorzystanie jako membran i matryc do syntezy uporządkowanych nieorganicznych nanoprętów, siatek i materiałów warstwowych. Na szczególne wyróżnienie zasługują opublikowane w ostatnich latach prace, w których zespół dr Majewski zaprezentował niezwykle wydajną a jednocześnie prostą metodę otrzymywania uporządkowanych warstw BCP wykorzystującą oddziaływania ze starannie dobranymi rozpuszczalnikami.
Nagroda III Stopnia – mgr Krystyna Maslowska-Jarzyna
Krystyna Maslowska-Jarzyna ukończyła studia magisterskie w 2018 roku na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2015 roku jest związana z Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych UW, gdzie wykonuje badania w Laboratorium Chemii Supramolekularnej kierowanym przez dr. hab. Michała Chmielewskiego, prof. ucz. Podczas studiów doktoranckich odbyła dwa krótkoterminowe staże zagraniczne: na Université Libre de Bruxelles (Belgia) oraz na University of Cagliari (Włochy). Laureatka jest współautorką sześciu publikacji naukowych w recenzowanych czasopismach, w tym Chemical Science oraz Chemical Communications. Uzyskała liczne wyróżnienia i nagrody, m.in. stypendium START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla studentów, grant wyjazdowy Fundacji Kościuszkowskiej oraz nagrodę w prestiżowym programie „CAS Future Leaders”, organizowanym przez Amerykańskie Towarzystwo Chemiczne.
Zainteresowania naukowe mgr Krystyny Maslowskiej-Jarzyny dotyczą transportu biologicznie aktywnych anionów przez dwuwarstwy lipidowe za pomocą syntetycznych receptorów molekularnych. Jej największym osiągnięciem jest opracowanie pierwszego monotopowego receptora zdolnego do transportowania aminokwasów przez dwuwarstwy lipidowe, oraz wyjaśnienie mechanizmu tego transportu. Wyniki te pozwoliły na sformułowanie nowej strategii poszukiwania aktywnych transporterów aminokwasów, w której nie będzie konieczna czasochłonna synteza receptorów heteroditopowych dla zwitterjonów, a ich postulowaną funkcję będą pełnić proste monotopowe receptory anionów. Laureatka wniosła również ważny wkład w badania transportu modelowych metabolitów, fosforanów organicznych oraz leków, a jej praca nad transportem anionu wodorowęglanowego pozwoliła po raz pierwszy oszacować względny udział różnych mechanizmów w tym procesie oraz ukierunkować dalsze badania aktywności biologicznej syntetycznych transporterów na działanie antybakteryjne.
